hovhannes shiraz banastexcutyunner mor masin - Bing

Հովհաննես Թումանյան : Բանաստեղծություններ

Կենսագրություն 1869-1923 Հովհաննես Թադեւոսի Թումանյան Հովհաննես Թադեւոսի Թումանյան ՝ հայ մեծագույն գրող ու բանաստեղծ, հասարակական գործիչ: Ծնվել է 1869 թվականի փետրվարի 7-ին, Լոռվա Դսեղ գյուղում` ...

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ | Քառյակներ | Գրանիշ

Հովհաննես Թումանյանի կենսագրությունը, բանաստեղծությունները, հեքիաթներն ու...

Բանաստեղծություն մայրիկի մասին

Իմ սիրելի ընկեր «Մոծակ»: Երեկ, երբ մայրիկս խոհանոցում ափսեներն էր լվանում, ես մի փոքրիկ ոտանավոր գրեցի իմ մայրիկի մասին: Ահա իմ ոտանավորը՝. Advertisements. Երբ մայրս կա. Երբ նայում եմ քո աչքերին, Ողջ աշխարհն է ինձ ժպտում, Երբ քո դեմքին ժպիտը կա, Արեւն է ինձ ողջունում: Երբ մայրս կա աշխարհում, Օրերն ուրախ են անցնում...

Армянская Библиотека / Հայկական մեծ Գրադարան

... Ավետիք Իսահակյան, Գրիգոր Զոհրապ, Գևորգ Էմին, Դանիել Վարուժան, Եղիշե Չարենց, Համո Սահյան, Հովհաննես Թումանյան, Հովհաննես Շիրազ, ...

Стихотворение Шираза-"Майрс" от армянского ведущего Алекса ...

3 янв 2013 ... Один из профессиональных ведущих города Москвы, Алекс Шах проведёт Ваш праздник на самом высшем уровне! Все подробности на ...

Հովհաննես Թումանյան - Բանաստեղծություններ

ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ. 1. Մեր ուխտը 2. Հայոց լեռներում 3. Հրաժեշտ 4. Իմ սերը 5. Ինձ մի՛ խընդրիր, ես չեմ երգի... 6. Գարնան հիշողություն 7. Մոռացված սեր 8. Տրտունջ 9. Օ՛, լո՛ւռ կաց, ընկե՛ր. այդ ի՞նչ ես երգում... ՄԵՐ ՈՒԽՏԸ. Մենք ուխտ ունենք՝ միշտ դեպի լույս, Ու գընում ենք մեր ճամփով, Մըրրիկներով պատած անհույս, Սև խավարով, մութ ամպով։

Հովհաննես Թումանյան «Հայոց լեռներում»

Մեր ճամփեն խավար, մեր ճամփեն գիշեր, Ու մենք անհատնում էն անլույս մըթնում Երկա՜ր դարերով գընում ենք դեպ վեր Հայոց լեռներում, Դըժար լեռներում։ Տանում ենք հընուց մեր գանձերն անգին, Մեր գանձերը ծով, Ինչ ո...

Туманян, Ованес Тадевосович — Википедия

Оване́с Тадево́сович Туманя́н (арм. Հովհաննես Թադևոսի Թումանյան; 7 [19] февраля 1869, село Дсех, Армения — 23 марта 1923, Москва, Россия) ...

Մանկական բանաստեղծություններ

ՏԻԿՆԻԿԸ. Տիկնիկ ունեմ՝ ծաղրածու է, Քիթը՝ հավի ներկած ձու է, Հագնում է նա փքված մի շոր, Կոշիկներն են խոշո՜ր, խոշո՜ր։ Երբ նրա հետ ես խաղում եմ՝ Ուրախ-ուրախ ծիծաղում եմ։